என் இல்லம் மக்கள் அனைவர்க்கும் உரிய இறைவேண்டலின் வீடு.
மாற்கு எழுதிய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 11: 11-26
அக்காலத்தில்
இயேசு எருசலேமுக்குள் சென்று கோவிலில் நுழைந்தார். அவர் அனைத்தையும் சுற்றிப் பார்த்துவிட்டு, ஏற்கெனவே மாலை வேளையாகி விட்டதால், பன்னிருவருடன் பெத்தானியாவுக்குப் புறப்பட்டுச் சென்றார்.
மறுநாள் பெத்தானியாவை விட்டு அவர்கள் திரும்பியபொழுது இயேசுவுக்குப் பசி உண்டாயிற்று. இலையடர்ந்த ஓர் அத்தி மரத்தை அவர் தொலையிலிருந்து கண்டு, அதில் ஏதாவது கிடைக்குமா என்று அதன் அருகில் சென்றார். சென்றபோது இலைகளைத் தவிர வேறு எதையும் அவர் காணவில்லை. ஏனெனில் அது அத்திப் பழக்காலம் அல்ல. அவர் அதைப் பார்த்து, “இனி உன் கனியை யாரும் உண்ணவே கூடாது” என்றார். அவருடைய சீடர்கள் இதைக் கேட்டுக்கொண்டிருந்தார்கள்.
அவர்கள் எருசலேமுக்கு வந்தார்கள். கோவிலுக்குள் சென்றதும் இயேசு அங்கு விற்பவர்களையும் வாங்குபவர்களையும் வெளியே துரத்தத் தொடங்கினார்; நாணயம் மாற்றுவோரின் மேசைகளையும் புறா விற்பவர்களின் இருக்கைகளையும் கவிழ்த்துப்போட்டார். கோவில் வழியாக எந்தப் பொருளையும் எடுத்துச் செல்ல அவர் விடவில்லை. “ ‘என் இல்லம் மக்களினங்கள் அனைத்திற்கும் உரிய இறைவேண்டலின் வீடு என அழைக்கப்படும்’ என்று மறைநூலில் எழுதியுள்ளது” என்று அவர்களுக்குக் கற்பித்தார்; “ஆனால் நீங்கள் இதைக் கள்வர் குகையாக்கிவிட்டீர்கள்” என்றார்.
தலைமைக் குருக்களும் மறைநூல் அறிஞர்களும் இதைக் கேட்டு, அவரை எப்படி ஒழித்து விடலாம் என்று வழி தேடினார்கள். எனினும் கூட்டத்தினர் அனைவரும் அவரது போதனையில் ஆழ்ந்து வியந்திருந்ததால் அவர்கள் அவருக்கு அஞ்சினார்கள்.
மாலை வேளை ஆனதும் இயேசுவும் சீடர்களும் நகரத்திலிருந்து வெளியேறினார்கள். காலையில் அவர்கள் அவ்வழியே சென்றபோது அந்த அத்திமரம் வேரோடு பட்டுப்போயிருந்ததைக் கண்டார்கள். அப்போது பேதுரு நடந்ததை நினைவுகூர்ந்து அவரை நோக்கி, “ரபி, அதோ நீர் சபித்த அத்திமரம் பட்டுப்போயிற்று” என்றார்.
அதற்கு இயேசு அவர்களைப் பார்த்து, “கடவுள்மீது நம்பிக்கை கொள்ளுங்கள். உறுதியாக உங்களுக்குச் சொல்கிறேன்: எவராவது இந்த மலையைப் பார்த்து, ‘பெயர்ந்து கடலில் விழு’ எனத் தம் உள்ளத்தில் ஐயம் எதுவுமின்றி நம்பிக்கையுடன் கூறினால், அவர் சொன்னவாறே நடக்கும். ஆகவே உங்களுக்குச் சொல்கிறேன்: நீங்கள் இறைவனிடம் வேண்டும்போது எவற்றையெல்லாம் கேட்பீர்களோ அவற்றைப் பெற்றுவிட்டீர்கள் என நம்புங்கள்; நீங்கள் கேட்டபடியே நடக்கும். நீங்கள் வேண்டுதல் செய்ய நிற்கும்போது யார் மேலாவது நீங்கள் மனத்தாங்கல் கொண்டிருந்தால், மன்னித்துவிடுங்கள். அப்போது உங்கள் விண்ணகத் தந்தையும் உங்கள் குற்றங்களை மன்னிப்பார். நீங்கள் மன்னிக்காவிட்டால் உங்கள் விண்ணகத் தந்தையும் உங்கள் குற்றங்களை மன்னிக்க மாட்டார்” என்று கூறினார்.
ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.
————————————————————
பொதுக்காலம் எட்டாம் வாரம் வெள்ளிக்கிழமை
I சீராக்கின் ஞானம் 44: 1, 9-12
II மாற்கு 11: 11-26
காய்க்காத அத்தி மரம்
தடம் பதிப்பவர்கள் மாமனிதர்கள்:
துறவி ஒருவர் இருந்தார். இவரிடம் பலர் சீடர்களாக இருந்து பயிற்சி பெற்றார்கள். ஒருநாள் இவர் தன் சீடர்களிடம், “ஒருசில கிராமங்களில் மனிதர்கள் இறக்கக்கின்ற பொழுது, அவர்களைத் தென்னை மட்டையில் பாடைகட்டித் தூக்கிக்கொண்டுபோய், அடக்கம் செய்கிறார்களே, அது ஏன்?” என்றார். இதற்கு ஒவ்வொரு சீடரும் ஒவ்வொரு மாதிரியான பதிலைச் சொன்னார்கள். இறுதியில் ஒரு சீடர் எழுந்து, “தென்னை மரத்திலிருந்து விழும் தென்னைமட்டை, மரத்தில் தனக்கென ஒரு தடத்தைப் பதித்துவிட்டுத்தான் விழுகின்றது. மனிதரும் இந்த மண்ணை விட்டுப் பிரிகின்றபொழுது, தனக்கென ஒரு தடத்தைப் பதித்துவிட்டுச் செல்லவேண்டும் என்பதற்காகத்தான், அவ்வாறு செய்கின்றார்கள்” என்றார்.
ஆம், மனிதர்களாகிய நாம் இந்த மண்ணுலகில் வாழ்ந்ததற்கான தடம் இருக்கவேண்டும். அதற்கு நாம் கடவுள் கொடுத்த இந்த வாழ்க்கையை அர்த்தமுள்ள விதமாய் வாழவேண்டும். அதைத்தான் இந்த நிகழ்வும் இன்று நாம் வாசிக்கக்கேட்ட இறைவார்த்தை நமக்கு எடுத்துக்கூறுகின்றன. அது குறித்து நாம் சிந்திப்போம்.
திருவிவிலியப் பின்னணி:
இன்றைய நற்செய்தி வாசகம், இயேசு கிறிஸ்து காய்க்காத அத்திமரத்தைச் சபித்தல், எருசலேம் திருக்கோயிலைத் தூய்மைப்படுத்துதல், நம்பிக்கை, இறைவேண்டல் ஆகியவற்றைக் குறித்துப் பேசுதல் ஆகிய பல நிகழ்வுகளின் தொகுப்பாக இருக்கின்றது. இவையெல்லாம் ஒன்றோடொன்று தொடர்புடையதாக இருக்கின்றது என்பதுதான் இதிலுள்ள சிறப்பாகும்.
இயேசு அத்திமரத்தில் கனிகளைத் தேடிய காலம், கனிகொடுக்கின்ற பருவகாலம் கிடையாது. அது கனி கொடுப்பதற்கு இன்னும் இரண்டு மாதங்கள் ஆக வேண்டியிருந்தது. அப்படியிருந்தும் இயேசு அதைச் சபித்தார் என்பதை ஓர் அடையாளமாக எடுத்துக் கொள்ளவேண்டும். அடுத்ததாக இயேசு எருசலேம் திருக்கோயிலைத் தூய்மைப்படுத்தியதைக் காரணம், அதை நிர்வாகம் செய்த தலைமைக் குருக்களும் மறைநூல் அறிஞர்கள் முறைகேடாக நடந்து கொண்டார்கள் என்பதால்தான். எனவே, அத்திமரம் சபிக்கப்படுதல், எருசலேம் திருக்கோயில் தூய்மையாக்கப்படல் ஆகிய நிகழ்வுகள், ஒருவர் உரிய பலன் கொடுக்கவில்லை என்றால், அவர் அதற்கான தண்டனை பெறுவது உறுதி என்ற உண்மையை நமக்கு உணர்த்துகின்றன.
இதற்கு முற்றிலும் மாறாக, இன்றைய முதல் வாசகம் இரக்கமுள்ள மனிதர்களாக இருந்தும், நினைவுகூரப்படாத சிலர் இருக்கின்றனர் என்கிறது. எனவே, கடவுள் நமக்குக் கொடுத்திருக்கும் இந்த வாழ்வில் இரக்கம், அன்பு, போன்ற கனிகளைக் கொடுத்து, இறைவனுக்குச் சான்று பகர்வோம்.
சிந்தனைக்கு:
நீங்கள் மிகுந்த கனி தந்து என் சீடராய் இருப்பதே என் தந்தைக்கு மாட்சி அளிக்கின்றது (யோவா 15: .
ஒவ்வொருவருக்கும் அவரவர் செயல்களுக்கேற்பக் கடவுள் கைம்மாறு செய்வார் (உரோ 2: 6)
கடவுள் நமக்குக் கொடுத்திருக்கும் இந்த வாழ்வைப் பயனுள்ள விதமாய் வாழ்கின்றோமா? சிந்திப்போம்.
Source: New feed