ஜூலை 12 : நற்செய்தி வாசகம்

விதைப்பவர் விதைக்கச் சென்றார்.

மத்தேயு எழுதிய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 13: 1-23

அக்காலத்தில்

இயேசு வீட்டிற்கு வெளியே சென்று கடலோரத்தில் அமர்ந்தார். மக்கள் பெருந்திரளாய் அவரிடம் ஒன்றுகூடி வந்தனர். ஆகவே அவர் படகில் ஏறி அமர்ந்தார். திரண்டிருந்த மக்கள் அனைவரும் கடற்கரையில் நின்றுகொண்டிருந்தனர். அவர் உவமைகள் வாயிலாகப் பலவற்றைக் குறித்து அவர்களோடு பேசினார்:

“விதைப்பவர் ஒருவர் விதைக்கச் சென்றார். அவர் விதைக்கும் பொழுது சில விதைகள் வழியோரம் விழுந்தன. பறவைகள் வந்து அவற்றை விழுங்கிவிட்டன. வேறு சில விதைகள் மிகுதியாக மண் இல்லாப் பாறைப் பகுதிகளில் விழுந்தன. அங்கே மண் ஆழமாக இல்லாததால் அவை விரைவில் முளைத்தன; ஆனால் கதிரவன் மேலே எழ, அவை காய்ந்து, வேர் இல்லாமையால் கருகிப் போயின. மற்றும் சில விதைகள் முட்செடிகளின் இடையே விழுந்தன. முட்செடிகள் வளர்ந்து அவற்றை நெருக்கி விட்டன. ஆனால் இன்னும் சில விதைகள் நல்ல நிலத்தில் விழுந்தன. அவற்றுள் சில நூறு மடங்காகவும், சில அறுபது மடங்காகவும், சில முப்பது மடங்காகவும் விளைச்சலைக் கொடுத்தன. கேட்கச் செவியுள்ளோர் கேட்கட்டும்” என்றார்.

சீடர்கள் அவர் அருகே வந்து, “ஏன் அவர்களோடு உவமைகள் வாயிலாகப் பேசுகின்றீர்?” என்று கேட்டார்கள். அதற்கு இயேசு அவர்களிடம் மறுமொழியாகக் கூறியது: “விண்ணரசின் மறைபொருளை அறிய உங்களுக்குக் கொடுத்து வைத்திருக்கிறது; அவர்களுக்கோ கொடுத்து வைக்கவில்லை. உள்ளவருக்குக் கொடுக்கப்படும்; அவர் நிறைவாகப் பெறுவார். மாறாக, இல்லாதவரிடமிருந்து உள்ளதும் எடுக்கப்படும். அவர்கள் கண்டும் காண்பதில்லை; கேட்டும் கேட்பதில்லை; புரிந்து கொள்வதுமில்லை. இதனால்தான் நான் அவர்களோடு உவமைகள் வாயிலாகப் பேசுகிறேன். இவ்வாறு எசாயாவின் பின்வரும் இறைவாக்கு அவர்களிடம் நிறைவேறுகிறது:

‘நீங்கள் உங்கள் காதால் தொடர்ந்து கேட்டும் கருத்தில் கொள்வதில்லை. உங்கள் கண்களால் பார்த்துக்கொண்டேயிருந்தும் உணர்வதில்லை. இம்மக்களின் நெஞ்சம் கொழுத்துப்போய்விட்டது; காதும் மந்தமாகி விட்டது. இவர்கள் தம் கண்களை மூடிக்கொண்டார்கள்; எனவே கண்ணால் காணாமலும் காதால் கேளாமலும் உள்ளத்தால் உணராமலும் மனம் மாறாமலும் இருக்கின்றார்கள். நானும் அவர்களைக் குணமாக்காமல் இருக்கிறேன்.’

உங்கள் கண்களோ பேறுபெற்றவை; ஏனெனில் அவை காண்கின்றன. உங்கள் காதுகளும் பேறுபெற்றவை; ஏனெனில் அவை கேட்கின்றன. நான் உறுதியாக உங்களுக்குச் சொல்கிறேன்; பல இறைவாக்கினர்களும் நேர்மையாளர்களும் நீங்கள் காண்பவற்றைக் காண ஆவல் கொண்டிருந்தார்கள். ஆனால், அவர்கள் காணவில்லை. நீங்கள் கேட்பவற்றைக் கேட்க விரும்பினார்கள்; ஆனால் அவர்கள் கேட்கவில்லை.

எனவே விதைப்பவர் உவமையைப் பற்றிக் கேளுங்கள்: வழியோரம் விதைக்கப்பட்ட விதைகளுக்கு ஒப்பானோர் இறையாட்சியைக் குறித்த இறைவார்த்தையைக் கேட்டும் புரிந்துகொள்ளமாட்டார்கள். அவர்கள் உள்ளத்தில் விதைக்கப்பட்ட விதைகளைத் தீயோன் கைப்பற்றிச் செல்வான்.

பாறைப் பகுதிகளில் விதைக்கப்பட்ட விதைகளுக்கு ஒப்பானோர் இறைவார்த்தையைக் கேட்டவுடன் அதை மகிழ்ச்சியோடு ஏற்றுக் கொள்வார்கள். ஆனால், அவர்கள் வேரற்றவர்கள். எனவே அவர்கள் சிறிது காலமே நிலைத்திருப்பார்கள்; இறைவார்த்தையின் பொருட்டு வேதனையோ இன்னலோ நேர்ந்த உடனே தடுமாற்றம் அடைவார்கள்.

முட்செடிகளுக்கு இடையில் விழுந்த விதைகளுக்கு ஒப்பானோர் இறைவார்த்தையைக் கேட்டும் உலகக் கவலையும் செல்வ மாயையும் அவ்வார்த்தையை நெருக்கிவிடுவதால் பயன் அளிக்க மாட்டார்கள். நல்ல நிலத்தில் விதைக்கப்பட்ட விதைகளுக்கு ஒப்பானோர் இறைவார்த்தையைக் கேட்டுப் புரிந்து கொள்வார்கள். இவர்களுள் சிலர் நூறு மடங்காகவும், சிலர் அறுபது மடங்காகவும், சிலர் முப்பது மடங்காகவும் பயன் அளிப்பர்.”

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

———————————————–

பொதுக்காலம் பதினைந்தாம் ஞாயிறு

I எசாயா 55: 10-11

II உரோமையர் 8: 18-23

III மத்தேயு 13: 1-23

“வாழ்வளிக்கும் (இறை)வார்த்தை”

நிகழ்வு

அது ஒரு கிராமப்புறப் பங்கு. அந்தப் பங்கில் இருந்த பங்குத்தந்தையைப் பார்க்க இளைஞன் ஒருவன் வந்தான். அவன் ஒருகாலத்தில் ஊதாரியாக வாழ்ந்தவன்; பங்குத்தந்தைதான் அவனைத் திருத்தி நல்வழிக்குக் கொண்டுவந்திருந்தார். அதனால் அவனுக்குப் பங்குத்தந்தையின்மீது தனிப்பட்ட பாசமும் மதிப்பும் இருந்தன.

பங்குத்தந்தை அவனைப் பார்த்ததும் மிகவும் மகிழ்ச்சியடைந்தார். பின் அவனிடம் அவர் நலம் விசாரித்துவிட்டு, அவன் வந்த நோக்கத்தைக் கேட்டார். அவனோ, “சுவாமி! நான் இயேசுவின் மலைப்பொழிவை பாராமல் சொல்வேன்” என்று உற்சாகமாகச் சொன்னான். “சொல், பார்க்கலாம்” என்று அவர் சொன்னதும், அவன் கொஞ்சம்கூட பிசிறு இல்லாமல், திருவிவிலியத்தில் இருப்பதுபோன்று அப்படியே சொல்லி முடித்தான். பங்குத்தந்தைக்கு ஆச்சரியம் தாங்க முடியவில்லை. “தம்பி! அருமையாகச் சொன்னாய்! வாழ்த்துகள்” என்று அவர் அவனைப் பாராட்டிவிட்டு, “ஆனால், இறைவார்த்தையை மனப்பாடம் செய்வதோடு மட்டும் நின்றுவிடக்கூடாது; அதை உன்னுடைய வாழ்வில் கடைப்பிடித்து வாழவேண்டும்” என்றார்.

பங்குத்தந்தை இவ்வாறு சொன்னதற்கு அந்த இளைஞன், “சுவாமி! நான் இறைவார்த்தையை மனப்பாடம் செய்வதோடு மட்டுமல்லாமல், அதைக் கடைப்பிடித்து வாழ்கிறேன்” என்று சொல்லிவிட்டுத் தொடர்ந்தான்: “வழக்கமாக நான் திருவிவிலியத்திலிருந்து ஓர் இறைவார்த்தைப் பகுதியை வாசித்தேன் என்றால், அதை நான் பணிசெய்யும் இடத்தில் இருக்கின்ற என்னுடைய நண்பனிடம் சொல்லிக்காட்டுவேன். அவன் பிற சமயத்தைச் சார்ந்தவனாக இருந்தாலும், இறைவார்த்தையைக் கேட்பதில் அவனுக்கு அவ்வளவு ஈடுபாடு! இப்படி நான் அன்றாடம் வாசிக்கக்கூடிய இறைவார்த்தையை அவனிடம் சொல்வதால் அந்த இறைவார்த்தை எனக்கு மனப்பாடம் ஆகிவிடுகின்றது. அத்தோடு, அந்த இறைவார்த்தை எனக்குள் மிகப்பெரிய மாற்றத்தை ஏற்படுத்துகின்றது. இந்த மாற்றத்தைக் காணும் என்னுடைய நண்பனும் இப்பொழுது நல்லதொரு வாழ்க்கை வாழத் தொடங்கிவிட்டான்.”

அந்த இளைஞன் சொன்னதை அமைதியாகக் கேட்டுக்கொண்டிருந்த பங்குத்தந்தை, “தம்பி! நீ இறைவார்த்தையை வாசிப்பதோடு மட்டுமல்லமல், அதை வாழ்ந்து காட்டி, மற்றவருக்கும் ஒளியாக இருக்கின்றாயே! அதை நினைக்கும்பொழுது மிகவும் பெருமையாக இருக்கின்றது. வாழ்த்துகள்” என்று சொல்லி, அவனை அனுப்பி வைத்தார்.

நாம் வாசிக்கின்ற, கேட்கின்ற இறைவார்த்தை முப்பது மடங்காக, அறுபது மடங்காக, நூறு மடங்காகப் பலனளிக்கவேண்டும். அதைத்தான் இந்த நிகழ்வு நமக்கு எடுத்துக்கூறுகின்றது. பொதுக்காலத்தின் பதினைந்தாம் ஞாயிறான இன்று நாம் வாசிக்கக்கேட்ட இறைவார்த்தை, கடவுளின் வார்த்தைக்கு இருக்கும் வல்லமையை நமக்கு எடுத்துக்கூறுகின்றது. அது குறித்து இப்பொழுது நாம் சிந்தித்துப் பார்ப்போம்.

திருவிவிலித்தைப் பற்றி அறிஞர் பெருமக்கள்

“கடவுள் மனிதர்களுக்குக் கொடுத்த பெரிய கொடை திருவிவிலியம்” – முன்னாள் அமெரிக்க அதிபர் ஆபிரகாம் லிங்கன்.

“இங்கிலாந்து நாட்டிற்கு இரண்டு நூல்கள் மிகவும் முக்கியமானவை. ஒன்று திருவிவிலியம். மற்றொன்று, ஷேக்ஸ்பியரின் நூல்கள். இதில் வியப்புக்குரிய உண்மை என்னவெனில், ஷேக்ஸ்பியரை இங்கிலாந்து உருவாக்கியது. அந்த இங்கிலாந்தைத் திருவிவிலியம் உருவாக்கியது” –விக்டர் ஹுகோ.

‘இறைவேண்டல் செய்யும்பொழுது, இறைவனிடம் நாம் பேசுகின்றோம்; திருவிவிலியத்தை வாசிக்கும்பொழுது, இறைவன் நம்மோடு பேசுகின்றார்” – மறைப்பணியாளர் டி.எல்.மூடி.

“திருவிவிலியத்தில் சொல்லப்பட்ட உயர்ந்த நெறிகளின்படி வாழ்ந்தால், மேலும் மேலும் நாம் வளர்ச்சியடைவோம். அதன்படி நாம் வாழவில்லை என்றால், நம்முடைய அழிவு எப்படி இருக்கும் என்று யாருக்கும் தெரியாது” –டானியல் வெப்ஸ்டர்.

திருவிவிலியத்தைக் குறித்து அறிஞர் பெருமக்கள் மேலே கூறியுள்ள வார்த்தைகள், திருவிவிலியம் எவ்வளவு வல்லமையானது என்பதை நமக்கு எடுத்துக்கூறுகின்றன. இத்தகைய வல்லமை நிறைந்த திருவிவிலியத்திற்கு அதில் உள்ள இறைவார்த்தைக்கு எப்படிப் பதில் தருகின்றோம் என்பதைப் பொருத்தே நம்முடைய வாழ்வும் தாழ்வும் இருக்கின்றது. அதை விளக்குவதாக இருப்பதுதான் இன்றைய நற்செய்தியில் இயேசு சொல்லக்கூடிய விதைப்பவர் உவமை.

இறைவார்த்தையைக் கேட்டும் பலன்கொடுக்காதவர்கள்

இயேசு சொல்லக்கூடிய விதைப்பவர் உவமையில் ‘வழியோர நிலம், பாறைநிலம், முட்செடி நிலம், நல்லநிலம் என்று நான்கு வகையான நிலங்கள் இடம்பெறுகின்றன. இந்நான்கு வகையான நிலங்களையும், ஒருவர் இறைவார்த்தைக்குப் பதிலளிப்பதன் அடிப்படையில் அவருடைய உள்ளத்தோடு ஒப்பிடலாம். மேலும், இந்த நான்குவகையான நிலங்களைக்கூட, இறைவார்த்தைக் கேட்டும் பலன்கொடுக்காதவர்கள்; இறைவார்த்தைக் கேட்டுப் பலன்கொடுப்பவர்கள் என்று இருவகையாகப் பிரிக்கலாம்.

வழியோர நிலம் போன்ற மனதுடையவர்கள், இயேசுவின் காலத்தில் வாழ்ந்த பரிசேயர்கள் மற்றும் மறைநூல் அறிஞர்களைப் போன்றவர்கள். இவர்கள் இறைவார்த்தை தங்களுடைய செவிகளில் விழாதவண்ணம், காதுகளை அடைத்துக்கொள்ளக்கூடியவர்கள். இப்படிப்பட்டவர்கள் பலன் கொடுக்கமாட்டார்கள் என்று உறுதியாகச் சொல்லிவிடலாம். பாறைநிலம் போன்ற மனதுடையவர்கள், இயேசுவின் காலத்தில் வாழ்ந்த மக்களைப் போன்றவர்கள். இப்படிப்பட்டவர்கள் இறைவார்த்தையை முதலில் ஆர்வமாகக் கேட்பார்கள்; ஆனால், இவர்கள் இறைவார்த்தை தங்களை ஊடுருவ அனுமதிப்பதில்லை. ஆன்மாவையும் ஆவியையும் பிறக்கும் அளவுக்குக் குத்தி ஊடுருவும் இறைவார்த்தை தங்களுடைய உள்ளத்தை ஊடுருவ அனுமதித்தல்தானே, அது பலன்கொடுக்கும். பாறை நிலம் போன்றவர்களோ இறைவார்த்தை தங்களுடைய உள்ளத்தை ஊடுருவ அனுமதிக்காததால் பலன்கொடுக்காதவர்களாகப் போய்விடுவார்கள்.

முட்செடி நிலம் போன்றவர்கள், இயேசுவின் பன்னிரு சீடர்களின் ஒருவனும், அவரைக் காட்டிக் கொடுத்தவனுமாகிய யூதாசு இஸ்காரியோத்து போன்றவர்கள். இவர்களுக்கு இறைவார்த்தையும் முக்கியம்; உலக இன்பமும் முக்கியம். வேடிக்கை என்னவெனில், உலக இன்பமும் உலகக்கவலையும் தங்களுடைய உள்ளத்தில் விழுந்த இறைவார்த்தையை நெருக்கிவிடுவதால், இவர்கள் கடைசியில் பலன் கொடுக்காமல் போய்விடுவார்கள். இவ்வாறு வழியோர நிலம் போன்ற மனம்கொண்டவர்களும், பாறைநிலம் போன்ற மனம்கொண்டவர்களும், முட்செடி நிலம் போன்ற மனம் கொண்டவர்களும் பலன் கொடுக்காமலே போய்விடுவார்கள்.

இறைவார்த்தையைக் கேட்டுப் பலன்கொடுப்பவர்கள்

ஜே.ஹச். ஸ்மித் என்ற எழுத்தாளர் ஒருவர் இவ்வாறு குறிப்பிட்டார்: “கிறிஸ்தவர்கள் அனைவரும் தங்களிடம் உள்ள திருவிவிலியத்தை ஒரே நேரத்தில் தட்டினால், அதிலிருந்து எழும் தூசு, உலகில் மிகப்பெரிய சூறாவளியை உருவாக்கினாலும் ஆச்சரியப்படுவதற்கு இல்லை.” எவ்வளவு வேதனை கலந்த உண்மையாக இருக்கின்றது. நாம் இறைவார்த்தையை வாசிப்பது இல்லை. வாசித்தாலும் அதன்படி வாழ்வதில்லை என்பதையே மேலே உள்ள வார்த்தைகள் நமக்கு எடுத்துக்கூறுகின்றன.