பொதுக்காலம் மூன்றாம் வாரம் வியாழக்கிழமை
I எபிரேயர் 10: 19-25
II மாற்கு 4: 21-25
“நற்செயல் புரிய ஒருவரையொருவர் தூண்டி எழுப்புவோம்”
நற்செயல் புரியத் தூண்டியெழுப்பிய தெரசா
கொல்கொத்தா நகரில் இருந்த தெரசாவின் சேவை மையத்திற்குப் பெண் ஒருவர் சேவைசெய்ய வருவார். அவர் மிகவும் விலையுயர்ந்த சேலை உடுத்திவந்தாலும், அர்ப்பண உள்ளத்தோடு சேவைசெய்வார். அவரைத் தொடர்ந்து கவனித்த தெரசா அவரிடம், “நீ உடுத்தியிருக்கும் சேலையின் விலை எவ்வளவு?” என்று கேட்டார். அவர், “எண்ணூறு உரூபாய்” என்றதும், “எண்ணூறு உரூபாய்க்குச் சேலை உடுத்துவதற்குப் பதில், ஐநூறு உரூபாய்க்குச் சேலை உடுத்திக்கொண்டு, மீதமுள்ள முன்னூறு உரூபாய்க்கு எவ்வளவு சேலைகள் வாங்கமுடியுமோ, அவ்வளவையும் இங்குள்ள ஏழைகளுக்குக் கொடுக்கலாமே!” என்று தெரசா சொன்னதும், “நீங்கள் சொன்னதைக் குறித்து நான் சிந்தித்துப் பார்க்கின்றேன்” என்ற அவர் அதன்பிறகு ஐநூறு உரூபாய்க்குத் தனக்கு சேலை வாங்கிக்கொண்டு, மீதமுள்ள பணத்தில் ஐந்து பேருக்குச் சேலை வாங்கிக் கொடுத்தார்.
அதற்கடுத்து, தனக்கு நானூறு உரூபாய்க்கு சேலை வாங்கிக்கொண்டு மீதமுள்ள பணத்தில் ஏழு சேலைகள் வாங்கி ஏழைகளுக்குக் கொடுத்தார். இதற்குப் பின்னர் தனக்கு முன்னூறு, இருநூறு, நூறு உரூபாய்க்குச் சேலை எடுத்துக்கொண்டு, மீதமுள்ள பணத்தில் அங்கிருந்த ஏழைகளுக்குக் சேலைவாங்கிக் கொடுத்தார். இவையெல்லாவற்றையும் பார்த்த தெரசா அவரிடம், “இதற்குமேலும் நீ வாங்கும் சேலையின் விலையைக் குறைத்துக் கொள்ளவேண்டாம்” என்று சொன்னபொழுது, பதிலுக்கு அவர், “அப்படியானால் நீங்கள் என்னை என்னுடைய மகிழ்ச்சியின் அளவைக் குறைத்துக் கொள்ளச் சொல்கிறீர்களா…! நான் மிகுதியாகக் கொடுக்கின்றபொழுதுதான் மிகுதியாக மகிழ்ச்சியடைகின்றேன்” என்றார்.
தன்னலத்தோடு இருந்த பெண்மணியைத் தெரசா, பிறர் நலத்தோடும் நற்செயல் புரியுமாறும் தூண்டி எழுப்பினார். இன்றைய இறைவார்த்தை நம்மை ஒருவரையொருவர் நற்செயல் புரியத் தூண்டுமாறு அழைப்ப்பு விடுக்கின்றது.
திருவிவிலியப் பின்னணி:
எபிரேயர் திருமுகத்திலிருந்து எடுக்கப்பட்ட இன்றைய முதல் வாசகம், “அன்பு செலுத்தவும் நற்செயல்கள் புரியவும் ஒருவரையொருவர் தூண்டி எழுப்பக் கருத்தாய் இருப்போமாக” என்கின்றது. இன்றைய நற்செய்தியில் இயேசு, விளக்கானது வெளிச்சம் கொடுக்கவே ஒன்றி, மூடி மறக்க அல்ல என்பார். ஆகவே, நாமும் மற்றவர்களும் இந்த உலகிற்கு ஒளிகொடுக்க ஒருவரையொருவர் தூண்டி எழுப்புவது தேவையான ஒன்றாக இருக்கின்றன. இன்றைக்கு, உலகிற்கு ஒளியாக இருக்கவேண்டிய பலர், தன்னலச் சேற்றில் விழுந்து, ஒளிரா விளக்காய் இருக்கின்றார்கள். அவர்கள் ஒளிரும் விளக்காக இருக்கச் செய்வது நமது கடமை.
சிந்தனைக்கு
நாமும் பிறரும் உலகிற்கு ஒளிவாக இருக்க ஒருவரையொருவர் தூண்டி எழுப்புகிறோமா?
“எழு, ஒளிவீசு” (எசா 60: 1)
பிறர் நமது நற்செயல்களை கண்டு, விண்ணகத் தந்தையைப் போற்றிப் புகழ்வதற்கான சந்தர்ப்பத்தை நாம் அவர்களுக்கு ஏற்படுத்தித் தந்திருக்கின்றோமா? (மத் 5: 16).
ஆன்றோர் வாக்கு:
‘நம் கிறிஸ்தவ சமூகங்களையும் இதயங்களையும் தன்னலக் கோட்பாடுகள் அரித்துச் செல்கின்றன’ என்பார் திருத்தந்தை பிரான்சிஸ். எனவே, நம் நம்மைத் தன்னலம் அரிக்கவிடாமல் பார்த்துக்கொண்டு, பிறர் நலனில் அக்கறைகொண்டு, நற்செயல் செய்து, இறையருளை நிறைவாகப் பெறுவோம்.
Source: New feed